పుష్టిమార్గ్ విధానాన్ని ప్రతిపాదించినది

సరైన జవాబు వల్లభాచార్య.

• పుష్టిమార్గ ఆరాధన కృష్ణుడి ఆరాధనకి ఒక రూపం.
  • దీనిని తెలుగు వైదిక బ్రాహ్మణుడైన వల్లభాచార్యుడు ( క్రీ. శ. 1479-1531) స్థాపించారు.
  • ఈయన శుద్ధ అద్వైతాన్ని బోధకుడు కూడా.
  • వల్లభాచార్యుడు విజయనగర సామ్రాజ్యానికి చెందిన శ్రీ కృష్ణదేవరాయలకి సమకాలీనుడు. ద్వైత మరియు అద్వైత తత్వశాస్త్రం యొక్క యోగ్యతలు మరియు లోపాలపై సుదీర్ఘ చర్చలో పాల్గొనడానికి ఆయన ఆస్థానానికి హాజరయ్యారు.
  • పురాణాల ప్రకారం ఈయన ఈ చర్చలో విజయం సాధించి, మహారాజు చేత సత్కరించబడ్డాడు.

• పుష్టిమార్గం ఒక భక్తి మార్గం, ఇది ముక్తిని పొందటానికి ప్రత్యక్ష మరియు సరళమైన విధానంగా భగవద్గీతలో పేర్కొనబడింది.
  • ఇది ప్రధానంగా పుష్టి భక్తి కేంద్రంగా ఉంటుంది. పుష్టి అంటే పోషణ మరియు భక్తి అంటే అంకితభావం.
  • పుష్టి భక్తి అంటే పరమాత్మ అయిన కృష్ణుడి పట్ల భక్తి మరియు నిస్వార్థ సేవ ద్వారా ఆత్మను దైవిక ప్రేమతో, ఆనందంతో మార్చుకోవడం.
  • వల్లభాచార్యుడు బృందావన తీర్థయాత్రలో దీనిని ప్రతిపాదించినట్లు చెప్పారు.
  • ఆయన అక్కడ ఉన్నప్పుడు, కృష్ణుడు ఆయన కలలో శ్రీనాథుడిగా దర్శనమిచ్చి, అందరికన్నా ఉన్నతమైన దేవుడు బ్రహ్మతో దైవిక సంబంధాన్ని ఏర్పరచుకునే మార్గం గురించి పవిత్ర మంత్రాన్ని ఉపదేశం చేశాడు, ఇదే పుష్తిమార్గానికి ఆధారం అయ్యింది.
• ఈ మార్గం బ్రహ్మని ఏకైక, అందరికన్నా ఉన్నతమైన,రెండవ దైవ భావమన్నది లేకుండా సంపూర్ణమైన సత్యంగా (ఏకమేద్వతీయం బ్రహ్మ) భావిస్తుంది.
  • ఇక్కడ ఉన్నదంతా బ్రహ్మ మాత్రమే (సర్వమ్ ఖాలు ఇదం బ్రహ్మ). ఆయన భగవద్గీత మరియు భాగవతాలలోని పరమాత్మతో సమానం.
  • సచ్చిదానంద పురుషోత్త పరంబ్రహ్మ (ఎప్పటికీ ఆనందకరమైన, ఉత్తమమైన మరియు అత్యున్నత బ్రాహ్మణుడు) అయిన శ్రీకృష్ణుడి వద్దకు ఈ గాఢభక్తి మార్గం చేరుస్తుంది.
  • శ్రీకృష్ణుడి పట్ల భక్తిని, ముఖ్యంగా తన పిల్లల రూపాలైన ఇతర మనుషుల పట్ల, ప్రేమ మరియు సేవ ద్వారా ఆచరించాలి.
  • పుష్టిమార్గం యొక్క ప్రాధమిక ఉద్దేశ్యం ముక్తి కాదు, శ్రీకృష్ణుని ప్రేమ మరియు ఆనందాన్ని అనుభవించడం మరియు మరొక ద్వంద్వభావం లేకుండా కృష్ణుడి స్వభావాన్ని తనలో తాను గ్రహించడం.